Saint-lo schaakreis 2019; informatie

9 ronden Zwitsers in twee niveaugroepen

Van 6 t/m 13 juli
Reisdagen op 5 en 14 juli

Vertrek op 5 juli: 11.58 uur vanaf Rotterdam cs

Aankomst op 14 juli: 19.02 op Rotterdam cs
Tegenstanders uit heel Europa
Voor spelers van 8 t/m 20 jaar

Twee prachtige snelschaaktoernooien
Deskundige begeleiding door ervaren schaaktrainers
Elke dag voorbereiding en analyse
Een bezoek aan de invasiestranden

Elke dag een verslag voor het thuisfront                                              

Vuurwerkshow op 13 juli
Per Thalys naar Parijs en verder met de metro naar Lazare en trein naar Saint-Lo
Overnachting in 2-3-4 persoonskamers in een studentenflat direct naast de speelzaal        
Drie maaltijden per dag
Een middag of ochtend naar een subtropisch zwembad
Ouders kunnen mee

Prijs: 

€ 480,- voor 10 dagen bij opgave voor 15 mei

Opgave na 15 mei: € 500,- 

Informatie: 050-5716807, 06-83227313 of superhiddo@hetnet.nl
Website: https://echecsaglo.fr/festival-2019/

Opgave voor 10 juni via e-mail.
Betaling voor 1 juli

Saint-Lo laatste verslag

De laatste dag. Na het vuurwerk is het laat geworden, dus Hiddo ging in zijn eentje voor iedereen ontbijt halen, zodat de spelers nog eventjes konden blijven liggen. Er waren chocobroodjes en croissants, die in de analyseruimte werden genuttigd, alsmede het normale stokbrood.

De ronde begon om 9.00 uur. Begrijpelijk om de laatste ronde iets eerder te beginnen, maar mag het aub een uurtje later? We scoorden 8 punten uit 13 partijen. Achteraf bleekf de partij Jasper – Machteld uit de eerste ronde de enige onderlinge Nederlandse ontmoeting. Beide spelers eindigden uiteindelijk gelijk in punten: 5,5. Voor Machteld volgens rating, Jasper zal er niet blij mee geweest zijn. Beste Nederlander werd Sjoerd, die de laatste ronde won en op 6 punten eindigde, helaas net niet genoeg voor een ratingprijs. Was zijn rating een punt lager geweest, dan had hij wel prijs gehad. Voor Jord duurde het toernooi een zet een een partij te lang. Hij had nog de mentale naweeën van zijn blunder en speelde ongeinspireerd en verloor geruisloos. Alisha had tot op dat moment een goed toernooi met remises tegen veel hoger ingeschaalde spelers, maar zal met de remise tegen een 1400-plusser niet blij geweest zijn.

In de jeugdgroep was Cato de beste. Ze behaalde 5,5 punten, een puntje minder dan vorig jaar. Mark was met 4 punten zeer tevreden, de andere Voorschotenaren hebben naar behoren gespeeld, Matthijs lijkt behoorlijk wat sterker te zijn geworden.

Daarna is het wachten tot de prijsuitreiking. Voor voetballen is het te warm, dus maar wat lummelen op de kamers. De prijsuitreiking gaat zeer snel. In 50 minuten zijn er wat korte speeches van de burgemeester en sponsor, en worden de ereprijzen uitgereikt. Het toernooi is gewonnen door de Belg Dgubadze, onze vriend Niels Willems heeft evenveel punten, maar wordt op TPR derde. Iedereen in de jeugdgroep krijgt een cadeau. De echt grote prijzen zijn al weg als onze spelers aan de beurt zijn, maar gelukkig stuurt Yannic ze iets te vroeg naar de prijzentafel.

Daarna gaan de vrijwilligers de zaal afbouwen, een aantal Nederlanders met een paar Afghanen die in de buurt wonen en asiel hebben gekregen voetballen en leest Hiddo zijn boek uit dat hij de volgende dag in de trein laat liggen. Daarna het afsluitende diner, vrijwel alleen voor buitenlanders, want de Fransen zijn al naar huis, en natuurlijk de toernooiorganisatie en vrijwilligers. Iha restjes van vorige dagen, maar er is wijn! Brent is blij.

Voordat de spelers leuke dingen mogen doen, moeten kamers worden opgeruimd. Dat lukt sommigen behoorlijk. Er wordt een filmmarathon georganiseerd met de Lion King (saai), een schaakfilm (matig), en een tweetal andere films, waaronder een horrorfilm voor 16+. De volwassenen zijn dan al naar bed, iets dat door een aantal spelers helemaal niet wordt opgezocht die nacht.

Om 7.20 worden we opgehaald door Hubert Beneteau, de toernooidirecteur. Hij brengt ons naar het station waar we de bus nemen naar Lison. Vanaf daar nemen we de trein naar Parijs. In Parijs pakken we de metro naar de Eiffeltoren, maken wat groepsfoto’s en lukt het ons niet de vele souvenirverkopers te ontwijken. Het is loeidruk, want al vele uren voor het begin van de finale gaan Fransen naar de fanzone. De Eiffeltoren is afgesloten, maar op Champs de Mars is deze fanzone, waar een paar honderdduizend voetballiefhebbers naar toe gaan. De sfeer is prachtig. De meeste spelers willen echter rusten in de schaduw, slechts Cato, Yannick, Daan, Brent en Hiddo lopen richting fanzone. De caféprijzen zijn schrikbarend duur en er zit nauwelijks prik in de cola. Hiddo probeert nog 100 euro mee te nemen bij het balletje-balletje, maar als Cato ontvoerd dreigt te worden, geeft hij het geld terug.

Om 14.00 uur weer de metro genomen naar Gare du Nord. We doen er ruim een uur over om daar te komen. Vervolgens wat eten bij de Mac en daarna de trein in. We nemen afscheid van Mark en Alisha die opgehaald worden door hun ouders om op vakantie te gaan, maar ze weten nog steeds niet waarheen.

De trein heeft dit keer geen vertraging. Hiddo heeft als enige internetoegang tot de NOS-site en kan de WK-finale zien. Wel valt vaak het beeld weg, maar de doelpunten zien we allemaal. Precies volgens planning komt de trein om 19.02 aan op het station. Een flink aantal ouders wacht ons daar op en neemt hun kroost mee. Iedereen gaat er snel vandoor, alleen Hiddo gaat nog even naar de shoarmatent en mist daardoor zijn trein. Omdat er ook nog vertraging is bij Zwolle, is hij pas om 0.15 thuis. Het was een aangename vakantie.

Over de gesprekken in de trein zal ik niet veel vertellen. Wel dat Cato zeer kritisch is over haar toekomstige man, die naar veel vragen heel erg op haar vader moet lijken.

Tot volgend jaar!

Eindstanden: http://festival2018.echecsaglo.fr/

Saint-Lo: verslag 13 juli

De vrijdag begon erg vroeg voor Yannic en Dries. Dries gaat namelijk naar huis omdat hij een toernooi in Dortmund gaat spelen en moest hiervoor de trein van ongeveer 7.00u hebben. Yannuc was zo vriendelijk om hem te vergezellen op zijn ochtendwandeling naar het station van Saint Lo, wat ongeveer 20 minuten lopen is vanaf de dormitory. Dries moest vervolgens zelf in Parijs de overstap maken van St Lazare naar Gare du Nord en in de Thalys komen, iets waar zijn ouders wat twijfels over hadden, maar gelukkig is het allemaal goed gegaan. Weer een stap naar volwassenheid gezet.

Rond 8 uur was Yannic terug, is in bed gaan liggen en kwam er pas uit toen het lunchtijd was. Daarmee was zijn ochtend niet veel spannender dan die van de kinderen. Deze vermaakten zich met het zoveelste bezoek aan de intermarche en hielden zich daarna allemaal op op hun de kamers. Onbegrijpelijk voor de begeleiders gezie het werkelijk schitterende weer buiten, maar dat zal de generatiekloof wel zijn.

 Bij de lunch waar we rond 13.15u heengingen stond zo'n lange rij dat we het begin van de ronde dreigden te gaan missen. Uiteindelijk hadden we rond 13.45u het eten, wat door sommigen snel naar binnen werd geschrokt om nog voor 14u in de speelzaal te kunnen zijn. De ervaren spelers deden het rustiger aan; zij zagen dat de toernooileiding ook nog zat te eten, en de ronde begint nooit voordat Hubert zijn toespraakje heeft gedaan. De ronde begon dus ook pas om 14.15u.

De partijen. In totaal een score van 7,5 punt. Niet slecht maar ook niet bijzonder. Jammer was dat Jord, die tot nu toe een zeer solide indruk maakt en ook bij het pannekoekentoernooi zeer oed op dreef was een goede stelling weggaf en nog verloor. Hij zag een mat in 1 over het hoofd tegen een zeer onsyphatiek ogende Fransoos met een rating van ruim 2100. Goed nieuws was dat zowel Cato als Matthijs voor de derde keer op rij wisten te winnen. Cato eindelijk tegen een goede tegenstander (ruim 1600). Als ze morgen wint heeft ze wellicht nog een prijs. Matthijs doet net als vorig jaar nog steeds de meest bijzondere dingen (zowel achter het bord als buiten het schaken om), maar ook zichtbaar is dat hij weldegelijk progressie heeft geboekt. Verder valt op dat Sjoerd lekker bezig is met een score van 5 uit 8. Jasper heeft geen al te best toernooi maar kan door zijn overwinning vandaag mogelijk nog meedoen voor de prijzen.

Die avond stond een van de hoogtepunten op het rogramma: het vuurwerk in verband met quatorze juillet. Dat van oudsher in de provincie op de avond van de 13e wordt gehouden zodat de adel de 14e naar Parijs kon. Vanaf de mensa gingen we direct door naar de stad, waar we veel vroeger waren dan andere jaren, rond 21.00u. De stad was nog uitgestorven, dus eerst nog maar op een aangenaam terrasje gezeten n wat drankjes gedronken. Hiddo had nog geld over wegens de niet-doorgegane trip naar de invasiestranden dus bood hij genereus aan om alle drankjes te betalen. Toen het tijd werd om af te rekenen werd Hiddo door de blonde serveerster vriendelijk verzocht om even mee naar binnen te komen. Enige minuten later kwam hij vrolijk lachend weer naar buiten. Onduidelijk is of dit enkel te maken had met de vrij laag uitgevallen drankrekening.

Daarna, het was inmiddels rond 22.30u moesten nog enkele belangrijke tradities worden afgewerkt. Allereerst was Cato dit jaar aan de beurt om, als eeerbetoon aan Sarah van Rooden, een eendje te jatten op de kermis. Vorig jaar deed Alisha dit al met verve, Cato deed het zelf nog beter want zij wist er twee mee te gappen. Daarna werden Machteld en Jelle in de draaimolen gestopt met als doel om een gratis tweede rondje in de wacht te slepen door een knuffel te pakken tijdens de rit. Ondanks mechanische problemen, het vliegtuigje waar ze in zaten wilde op zeker moment niet meer omhoog, wist Jelle de attractiebaas te slim en te snel af te zijn en zo een extra rondje in de wacht te slepen. Dit tweede rondje mochten Matthijs en Cato plaatsnemen in het vliegtuigje, die nu met trotse piloot Matthijs weer prima functioneerde. Maar de attractiebaas liet zich geen twee keer foppen en trok de knuffel steeds zover omhoog dat Matthijs en Cato kansloos waren.

Het vuurwerk was zoals ieder jaar absoluut de moeite waard, alleen kon de begeleidende muziek wat minder bekoren. Begon het nog zeer veelbelovend met de bekende tune van 'the good, the bad and the ugly', daarna ging het over in moderne muziek dat niet echt bij de setting paste.

Ten slotte een bezoek gebracht aan de eerder door Daan ontdekte kebabtent. De C-tjes moesten na het snacken naar bed, B-tjes mochten in de stad blijven, maar iedereen vond dat Saint-Lo op het uitgaansgebied weinig te bieden heeft, zelfs Rosmalen en Voorschoten zijn beter voorzien op dat gebied. Dus maar pokeren en pingpongen in de foyer om de volgende ochtend te ontdekken dat zoeits ook nadelen heeft.

 Quote van de dag:

Jelle: “Ik krijg hem niet omhoog, en dat is de schuld van Machteld.”

Scoretabel

Saint-Lo 2018 verslag 11 en 12 juli

Vanochtend de finale van het voetbal. Gewoon een poultje van vier teams met drie wedstrijden. Er waren twee favoriete teams, het Nederlands/Franse combiteam en een Frans team met ene Jordan. Dat is een matige schaker, die elk jaar een paar dagen overkomt voor het voetbaltoernooi. Zelf speelt hij in de 2e of 3e Franse divisie, een paar jaar geleden nog bij Rennes, waar hij nu speelt, weten we niet. Een uitstekende voetballer vergeleken met de schakers, die een beetje op zijn Neymars ook heel veel showwerkt laat zien.

Inderdaad wonnen beide teams hun eerste wedstrijden. In de finale kwamen de onzen op een 2-0 voorsprong. Jordan werd goed afgedekt door Daan, maar daarna kwamen de Fransen beter in hun spel. Vijf minuten voor tijd werd het 2-2. Verlenging. Daarin waren de Fransen beter, en met nog 1 minuut te spelen scoorden ze de goalden goal. De wedstrijd werd geleid door Jelle, die nog niet veel gezag had, maar het niet slecht deed. Een doelpunt met de buik van Yannick werd door hem goedgekeurd, waarna hij werd afgezet als scheidsrechter door de Fransen en de score werd teruggedraaid. Nu nog niet goed genoeg, maar wie weet leidt Jelle over 28 jaar de WK-finale!

's middags de ronde, waarvan we de details nu, twee dagen later, vergeten zijn. 's Avonds bijna met z'n allen bowlen, omdat Dries de 14e niet mee zou kunnen doen. Hij is uitgnodigd voor een Duits toernooi en maakt de laatste dagen in Saint-Lo niet mee.

Het bowlingcentrum lag op een paar 100 meter van het centrum en zag er een stuk beter uit dan Macao, waar we de laatste jaren steeds heen gingen. Er hing ook een groot scherm om Engeland – Kroatië te bekijken en er waren diverse andere spelen, zoals airhokkie en poulen waarmee de kinderen zich vermaakten. Na aftrek van de bowlingbonnen, kostte het 4 euro per persoon, veel goedkoper dan Macao, maar de drankjes waren net als daar belachelijk duur.

Er zit weinig bowltalent in deze groep. Scores van in de 50 en 60, niet al te best. Slechts Hiddo wist zich aan de malaise te onttrekken met 110. Matthijs heeft sinds vorig jaar nog steeds niets bijgeleerd. Spelers vluchtten alle kanten op als hij een bal oppakte. Hij behaalde echter lang niet de laagste score.

Met donker naar huis. Onderweg werd de draaimolen, waarin een speler op 13 juli een plaats moet innemen even bekeken en testte Daan een nieuwe shoarmatent, die er veel hygienischer uitzag dan onze oude, die nu gesloten was. Hiddo ontmoette een oude bekende uit Saint-Lo. De man was vroeger mede-organisator, maar lijkt nu afgezakt naar een soort Yge Visser.

Verder een ontmoeting met de arbiter die Matthijs eerder in het toernooi een nul gaf, maar nu een stuk aardiger deed. Hij ging naar een restaurant met Marie Sebag, een Franse WGM, die al jaren in de top 10 van de wereld speelt. Ze is BOM, maar misschien iets minder bewust dan iedereen denkt. Hiddo kreeg tot twee keer toe een aanzoek, maar kon dat vanwege zijn verplichtingen makkelijk afwimpelen. En anders had hij wel een andere manier gevonden om dit te weigeren.

Op 12 juli stond het pannenkoekenteamsnelschaaktoernooi op het programma, inderdaad een mooi scrabblewoord. De ochtend wordt gebruikt om na het ontbijt wat bij te slapen en de laatste inkopen bij de Liddle te doen. Daarna een partijtje schaken. De scores zijn sinds de tweede ronde erg stabiel: 7-8-8,5-7,5-8,5. Cato, Mark en Daan gingen naar hun partij samen met Yannic met de gratis bus naar het station om daar mee te doen aan een simultaan, die door een van de plaatselijk grootheden, Honorine Auvray, werd gegeven. Ze is diverse malen op het erepodium van de de Franse jeugdkampioenschappen geëindigd. De meeste partijen duurden te lang en moesten gearbitreerd worden om op tijd in de mensa te zijn.

's Avonds het teamtoernooi. Er worden 7 snelschaakrondes gespeeld met vijf minuten bedenktijd door teams van zes personen. De totale rating van zo'n team mag niet meer zijn dan 9800. Het was moeilijk om teams te maken met alleen maar Nederlanders, zeker toen de ratings van Yannick en Jelle verhoogd werden, op grond van hun toernooiprestatie. Twee teams moesten aangevuld worden met een paar kleine Fransen. Alleen team “Golden shower” bestond geheel uit Nederlanders. The Golden Girls kregen een Fransmannetje toegewezen, terwijl de Golden Boys overrated waren. Er was nog iemand nodig met 900, maar die bestond niet. Dit team verloor dan ook al haar wedstrijden reglementair en trok zich later terug nadat er zich ook nog interne strubbelingen binnen het team voordeden. Een treurig dieptepunt in de historie van het pannenkoekenteamtoernooi. Voordeel was wel dat Hiddo zijn handen vrij had om de overige teams te supporten en de tegenstanders af te leiden.

Iedereen had een oranje T-shirt aan, alleen Mark en Jord warem er een vergeten. Hiddo en Brent kregen er een van het animateurteam.

De shower en de girls gingen als een speer en stonden na 7 ronden bij de laatste 16. Daarna is het KO tot de finale, waar bij een gelijkspel de laagste teamrating de doorslag gaf.

De achtste finales werden door beide teams gewonnen, maar dat was dan ook het einde. De boys werden met 6-0 ingemaakt, maar de shower namen een 3-0 voorsprong tegen een deel van het team dat ook het voetbaltoernooi gewonnen had. Alisha stond een stuk voor, Brent had een gewonnen eindspel, dus winst was eigenlijk al binnen. Maar toen Alisha ten onrechte remise op grond van herhaling van zetten claimde, blokkeerde ze, ging veel passieve zetten doen en veel tijd gebruiken gevolgd door het vallen van de vlag. Datzelfde gebeurde bij Brent, net toen hij bezig was zijn tegenstander mat te zetten. De gemiddelde teamrating was 13 punten hoger, dus de Golden Shower lag eruit!

Tijdens het toernooi kon je voor een gering bedrag crepes kopen die veel ouders van schakers uit Saint-Lo hadden klaar gemaakt. Het toernooi werd uiteindelijk gewonnen door spelers die ook deel uit maakten van het winnende voetbalteam. 

Zowel Sjoerd (het gebruik van het bezittelijk voornaamwoord hun als hij hen bedoelde) en Yannick (hij voorbereidde zich niet) scoorden hun derde taalstreepje. Hieronder hun gedichten, te beginnen met die van Sjoerd.

Gisteravond was het pannekoekenschaken

Van Brent moest ik geen probleem van mijn team maken.

Gek genoeg zat hij bij alleen Nederlanders

Dit zal wel toeval zijn, wat anders?

Hij heeft duidelijk verstand van zaken.

'Lol hebben' is makkelijk gezegd

klinkt van Hiddo ook lekker oprecht.

Hij zei: blijf voor de rest in het team!

Maar na 1 opmerking van Jasper hield hij het voor gezien...

beste 2 teammakers dit, .echt

Ik ben Yannick

Mijn partijen win ik dik

Mijn verliespartijen verlies ik niet zwaar

Daarmee ben ik niets snel klaar

Dit gedicht was echt tering sick

Quote van de dag 

Jasper, nadat Hiddo had verteld in een procedure te zitten om op termijn een niertransplantatie te ondergaan: “Als ik een nier aan jou doneer, krijg ik dan een sympathiestreepje?”

Saint-Lo verslag dag 5

Een dubbele ronde stond er op het programma met daarna het handicaptoernooi. Een zware dag dus, maar gelukkig was het iets minder warm. Tot 12.00 scheen zelfs de zon niet! Iedereen stond om 8.00 op de gang, een half uur eerder dan normaal, want de eerste ronde begon al om 9.00 uur.

Cato had een goede dag, want ze won haar beide partijen. Ook Sjoerd scoorde 100%, nu tegen wat zwakkere tegenstanders dan in de eerste drie ronden. Omdat er volgens versneld Zwitsers wordt ingedeeld, waarbij de hoger geratete spelers bonuspunten krijgen aan het begin van het toernooi, die overigens later in het toernooi weer worden afgenomen, krijgt iedereen van begin af aan al een tegnstander van niveau, waardoor de krachtsverschillen kleiner en de partijen interessanter zijn.

Yannic had tegen zwakkere schakers wat punten laten liggen, maar kwam op deze dag goed in het toernooi met ook twee overwinningen op rij.

Drama was er aan het bord van Matthijs. Hij had de hele partij zijn mobieltje naast het bord liggen, maar pas toen zijn Franse tegenstandster, van Vietnamese afkomst, een paard achter stond ging ze bij de arbiter verhaal halen. De bewuste man, hier stagiair onder het bewind van Serge Desmoullieres, de schoonvader van de toernooidirecteur, wilde zich kennelijk profileren, want Serge is nogal formeel. Hij constateerde dat de mobiel aan stond (niet erg handig gedaan van Matthijs), en in plaats van met de hand over zijn hart te strijken, deelde hij meteen een nul uit. Als kinderen aan een volwassennen toernooi meedoen, moeten ze ook als volwassenen worden behandeld, maar bij een jeugdtoernooi ben je mede om te leren, ook op spelregelgebied. Matthijs was zeer teleurgesteld, moest huilen en de scheldwoorden, die vooral bij de PVV tegenover buitenlanders gebruikelijk zijn, vlogen door de lucht. Matthijs is ook op andere gebieden niet altijd even gelukkig. Als eerste liet hij in de mensa een glas vallen, dat onder luid applaus werd begroet en bij de Mac ging een dienblad naar de grond, met drinken en een burger.

's Avonds het handicaptoernooi, waarbij sterkere spelers tijdsaftrek kregen. Wel was het minimale speeltempo altijd 2 minuten. Tegelijkertijd werd op een groot scherm in de zaal de wedstrijd Frankrijk – België vertoond. Daarom trok een aantal Nederlanders zich terug, want een hele dag schaken is natuurlijk iets teveel.

Daan kon zijn prestatie van vorig jaar (4e) niet herhalen. Hij eindigde na 7 ronden als 26e, 10 plaatsen te laag voor een plaats bij de final 16, die via een KO-systeem de winnaar zouden bepalen. Cato deed het nog net iets beter: 21e, ook met 5 punten. Beste Nederlander was Yannic, met slechts 1,5 verliespunt. In de 8e finales liet hij zich echter snel matzetten. Daarna, het was inmiddels 23.40 uur, moesten de C-tjes naar bed.

Daan, die vanwege zijn Brabantse accent veel moeite heeft met correct Nederlands, heeft inmiddels drie taalstreepjes. Daarom van hem de volgende limerick:

Hallo ik ben Daan

Nu moet ik snel gaan

Want ik moet me voorbereiden

Alle varianten en zijden

want ik moet mijn tegenstander verslaan

Voorschoten CJ heeft inmiddels drie telaatstreepjes. Daarom moesten Yannick, Jelle en Matthijs allen een keer de dienbladen van de Nederlanders in het restaurant opruimen.

Quote van de dag:

Machteld: “Yannick, waarom eet je zoveel? Je groeit toch niet meer in de lengte.”

Saint-Lo verslag dag 4

Vandaag een rustig dagje. De ronde begint pas om 14.00 uur, dus gewoon om 8.30 ontbijten. Vervolgens gaat vrijwel iedereen naar de Intermache, ongeveer 500 m bergop van de speelzaal verwijderd. De chips, snoep en cola gaat er klaarblijkelijk snel doorheen. Alsof dat niet genoeg is, wordt ook nog een bezoek gebracht aan de naast gelegen MacDonalds, waar sommigen alleen een milkshake namen, maar velen eindelijk denken een goede maaltijd te kunnen nuttigen.

 Het is in Normandië ook al lange tijd erg droog en warm. Zou er daarom alleen maar koud water uit de douches komen? Het zorgt er in ieder geval wel voor dat er minder en korter wordt gedoucht. Ook een manier om water te besparen! Na 22.00 is er na drie dagen eindelijk warm water.

Een ander euvel waar we mee te kampen hebben, is de crash van Hiddo's chessbase. Veel partijen uit de 1e en 2e ronde moeten opnieuw worden ingevoerd, en nu niet door de spelers, maar door de eigenaar van de computer. Gelukkig hebben ook Yannick, Brent, Machteld en Dries een computer bij zich.

De spelers scoorden een stuk beter dan gisteren, ongeveer wat Yannic, Hiddo en Brent, die aan het eind van de dag altijd een voorspelling over de winstkansen van elke speler doen, hadden verwacht. De tegenstand was natuurlijk iets minder dan gisteren. Toch waren de mooiste partijen van spelers die verloren. Sjoerd hadd een 2200-plusser tegenover zich, zag in een taktische partij de winnende combinatie, maar wees die af omdat hij die niet ver genoeg doorrekende en verloor alsnog. Ook Dries stond gewonnen tegen een Andreea Navrotescu, diverse malen Frans kampioen bij de meisjes en woonachtig in Saint-Lo (en afkomstig, net als zoveel partners van Nederlandse GM's uit Iasi, Roemenië), maar speelde te snel en verloor daarna. De tienjarige Sven Dijkhuis beweerde ooit dat ze een ontzettend dikke reet had. Inmiddels is vrijwel alles aan haar dik. Machteld trapte in een prachtige combinatie waarin haar dame werd ingesloten. Punten waren er voor Alisha (makkelijk), Cato (idem), Daan (stond strategisch verloren, maar zijn tegenstander gaf twee pionnen weg), Mark en Mathijs. Yannic stond onverwacht een halfje af tegen een 1500-speler en kwam daarmee goed weg.

 De warmteproblemen werden voor een deel opgelost door toch deuren open te zetten, waardoor het iets meer doorwaaide, terwijl er tegelijkertijd aan de veiligheidsregels werd voldaan door hekken voor de open deuren te zetten, zodat een terrorist niet makkelijk naar binnen kon lopen.

 Vlak voor de avondmaaltijd, als we met z'n allen in de rij moeten wachten, scoorde Machteld binnen 30 seconden een taalstreepje (ik vangde de bal niet) en een asostreepje (bal op hoofd van Brent gegooid).

De spelers moeten altijd zelf de voetbalteams indelen en opgeven. Zoals elk jaar is er een avond gepland met voorrondes, een paar dagen later gevolgd door de halve finales en finale. Elk jaar zorgt de teamindeling voor veel gedoe, zo ook nu. De spelers spraken onderling af om een eerste team te formeren met de tweeling Warnaar, Daan en Yannic aangevuld met een aantal Franse vrienden. Een tweede team met daarin de rest zou worden opgegeven door Sjoerd, maar die had al tijdens zijn lange, moeilijke partij, aangegeven dat iemand anders dat maar moest doen, want hij had zijn tijd wel nodig. Uiteraard deed niemand dat, zodat er geen tweede team was. Dat kwam mede omdat Machteld had aangegeven zich terug te trekken omdat ze dacht dat er voldoende spelers zouden zijn. Tijdens de avondmaaltijd wilde iedereen echter toch spelen, maar toen was het te laat. Verwijten werden er veel gemaakt: naar Mark en Daan (de beste voetballers), die het 1e team formeerden, naar Sjoerd die zich niet aan de afspraken zou hebben gehouden. Sommigen waren zelfs zo boos dat ze niet wilden gaan kijken. Maar zoals zo vaak bij problemen, lag het aan de slechte communicatie van de afspraken.

 Toch werd het een leuke avond. Het Nederlands-Franse team haalde makkelijk de halve finale, met soms mooie goals van het Nederlandse tweetal. De tank Yannic stond als een soort superausputzer achterin en gaf de spitsen van de tegenstander geen kans. Wat Alisha deed, is ons niet gheel duidelijk. Wel verving ze na een aantal wedstrijden de aan zijn knie geblesseerde ausputzer, om op een heel wat elegantere manier de spitsen van de tegenstander uit te schakelen. Een soort Theo de tank vs Franz Beckenbauer. Om door te gaan naar halve finales moest het team met 2-0 winnen. Om dat te verhinderen probeerde een vervelende Fransoos Mark te blesseren, wat uitmondde in een massale vechtpartij. Het leek de worldcup wel. Helaas geen VAR aanwezig om te kijken wie er gelijk had.

Veel belangrijker dan het voetbal waren de gesprekken langs de kant. Onderwerp was onder andere beroepen van ouders. Yannicks moeder doet iets in de gezondheidszorg, als de fysio je niet verder kan helpen, kun je bij haar terecht. Cato's moeder verzorgt allerlei massages en gaat waarschijnlijk aan huis een praktijk beginnen. De reclamecampage voor hen is hierbij begonnen. En wat gebeurt er met vader als er allerlei jongemannen langskomen om door Cato's moeder gemasseerd te worden? “Die moet niet zeuren en gewoon niet jaloers worden.”

 Quote van de dag

 Yannick op de vraag van Hiddo wat zijn ouders er van zouden vinden als hij zich thuis om 11.00 uur al zich tegoed zou doen aan patat en andere vette kledder: “Dat boeit niet, die zijn op dat moment toch niet aanwezig.”

Saint-Lo verslag dag 3

Normaal gesproken verzamelen we om 8.30 uur op de gang voor het ontbijt. De tweede ronde stond echter al om 9.00 gepland, dus ging iedereen al om 8.00 naar de mensa. Zondag, altijd feest: geen stokbrood, maar normaal klef witbrood en croissants of chocoladebroodjes. Helaas slechs een per persoon.

Iedereen was op tijd voor de 2e ronde in de dan nog koele speelzaal. Deze werd gedurende de ronde steeds warmer. Deuren moesten gesloten blijven, zodat het geluid vanaf het voetbalveld niet tot de zaal doordrong. De lucht werd dan ook steeds bedompter. Een andere reden dat de deuren gesloten moesten zijn, was de veiligheid. Op last van de gemeente mag er slechts een toegang zijn tot de speelzaal. Je zou denken dat het hier een beetje doorslaat, maar juist in Frankrijk zijn ook aanslagen gepleegd buiten westerse symbolen om, zoals in supermarkten.

Over de score kunnen we kort zijn: zo'n beetje de slechtste score aller tijden. Slechts vier punten wisten de spelers bij elkaar te sprokkelen. Jasper won makkelijk in 21 zetten, door wat warrig openingsspel van zijn component. Dries snoerde zijn tegenstander, die in de vorige ronde van Yannic gewonnen had, helemaal in. Ook Machteld won. Leek heel goed te staan, maar haar stelling verzandde in remise. Door stug vol te houden kreeg ze haar oude tegenstander van 1975 nog op de knieën. Remises waren er voor Cato, die tegen een 1200-plusser een verkeerd plan koos en Jord, die een prima meespeelde tegen iemand met 200 elopunten meer.

Daarna regende het nullen. De tegenstanders waren wel iets sterker dan gisteren. Yannick had echter een excuus. Hij zakte na 1,5 spelen door zijn stoel heen en was daarna van de kaart. Deze score heeft ook twee voordelen. 1) Morgen zijn de kansen op winst weer groter. 2) Hiddo heeft hierdoor recht op een door de spelers betaalde sorbet. Als de spelers 10 punten scoren, moet hij echter voor iedereen ijsjes betalen.

De lunch was erg lekker, maar helaas geen groente naast de aardappelpuree met heerlijk vlees. Niet iedereen vond het vlees even lekker, waardoor Hiddo drie borden vol kon scheppen.

Marcus Driessen is trainer van een aantal Voorschotenaren. Wat hij allemaal behandelt tijdens de trainingen is niet helemaal duidelijk, maar waarschijnlijk wordt er ook aandacht aan de plaatselijke politiek besteed. De kinderen zijn opvallend goed op de hoogte van het aanstaande faillisement van hun gemeente. Door de aanleg van een snelweg onder het dorp door, is de schuldenlast zo hoog opgelopen dat Voorschoten met Wassenaar of Leiden moet fuseren. Het zwembad gaat dicht, het buurtcentrum met buurtbios moet sluiten en of het cultureel centrum open blijft, is nog maar de vraag. Uiteraard ook deels de schuld van Driessen, die namens de PvdA in de gemeenteraad zat. Dat laatste verbaasde ons zeer. We hebben altijd gedacht dat Marcus een rechtse rakker was, maar zijn hart zit dus op de goede plaats.

's Middags stond het snelschaaktoernooi op het programma. 11 ronden Zwitsers met een bedenktijd van 3 minuten + 2 seconden increment. Door het grote aantal spelers, duurde het steeds erg lang voordat er een nieuwe indeling was. Het toernooi duurde dan ook 4,5 uur. Wel drie prijzen voor de Nederlanders. Jasper en Yannic, beiden 8-11, vooral voor de Twentenaar een erg goede prestatie. Machteld was de beste bij de spelers t/m 12 jaar. Deze drie kregen een vrijkaartje voor een bowlingcentrum. De avond van de 14e is hierbij dus ingevuld.

Helaas werd Daan in de loop van de middag ziek. Maagproblemen. We zullen zien of hij morgen in staat is te schaken.

Bij het avondeten ging Matthijs geheel los. Op allerlei (wereld)problemen heeft hij een geweldige oplossing gevonden. Wilt u een uurtje genieten van zijn humoristische wereldbeschouwing, hij is voor een gering bedrag te boeken via de toernooibegeleiding, die zelf natuurlijk ook een percentage in rekening brengt.

Dezelfde Matthijs heeft zijn derde taalstreepje behaald (dat kost heel duur) en moest daarom een limerick schrijven met als thema dit toernooi. Dat kunt u hieronder lezen.

De zon schijnt

Een glimlach op Matthijs' gezicht verschijnt

Hij moet tegen 1080

Dat vindt hij helemaal prachtig

Zijn onzekerheid verdwijnt

Quote van de dag:

Sjoerd is goed op dreef. Weer een leuke uitspraak van hem. We sluiten niet uit dat anderen nog betere hadden, maar we horen en zien ook niet alles. En soms vergeten we uitspraken. Daarom stond die van Mark over zijn zus er gisteren niet in.

Sjoerd nadat Alisha vlees aan Hiddo had gegeven: “Ook Siem van Dael wil Alisha's vlees wel”.

Igor Naumkin, de als eerste geplaatste Russische GM-dikzak op de vraag van Hiddo dat hij toch geschorst was vanwege matchfixing in Italië: “De Italiaanse schaakbond bestaat slechts uit bandieten en mafia.”

Saint-Lo verslag dag 2

Een hele generatie heeft afscheid genomen van de jaarlijkse Saint-Lo reis. Luuk Weidema, Carsten van der Hoeven, Jip Damen, allen van Voorschoten, en de familie Kroon met Sarah van Rooden worden te oud, kunnen nu zelfstandig door Europa naar toernooien reizen en bovendien kwam het niet goed uit met de diplomauitreiking.

Er is wel enige nachwuchs uit de Zuidhollandse voorstad van Leiden. Matthijs van Borren gaat voor de tweede keer mee. Noodgedwongen, want vorig jaar was hij zijn rugtas met paspoort kwijt geraakt. Ook zijn clubgenoten Yannick Wiggers en Jelle Zoet zijn van de partij en ook Cato de Zoeten vond het toernooi vorig jaar leuk genoeg om nog een keer mee te gaan. De Leidse regio is behoorlijk vertegenwoordigd door de familie Warnaar en Jord Ypma. Daan Hubers komt de meidenkamer ook dit jaar weer onveilig maken terwijl ook Dries Wedda en Machteld van Foreest weer van de partij zijn. Brabant wordt vertegenwoordigd door Sjoerd van Roon. De trainer van Machteld, Jasper Geurink, probeert een IM-norm te scoren en ook Brent Burg is weer van de partij, dit keer als speler en adviseur. Dit zooitje ongeregeld moet in toom worden gehouden door Yanic Husers, voor de derde keer begeleider, en mijzelf.

Zoals zo vaak werd de heenreis een drama. De Groningers moesten tussen Meppel en 't Harde met de bus reizen, omdat er in Zwolle aan het spoor gewerkt wordt. De zorgen voor de verwachte vertraging waren zo groot, dat ze al om 7.16 de trein pakten, die echter keurig op tijd in Rotterdam aankwam, zodat ze nog een uurtje van de zon en de starbuckskoffie en -thee konden genieten.

Zo rond 11.15 kwam een telefoontje uit Brabant. Door een kapotte lokomotief kon een trein niet verder rijden en moest zelfs terug naar Breda. De Thalys van 11.58 zou nooit meer kunnen worden gehaald. Hiddo leverde de Thalyskaartjes bij de infobalie af, zodat Brent, Sjoerd en Daan ze voor een volgende trein konden gebruiken. Daan was echter zo slim om een trein later te nemen, die dus veel eerder in Rotterdam aankwam, een paar minuten voor het vertrek van de Thalys. Yannic rende zo goed als zijn zware lijf het toeliet naar dezelfde balie om een kaartje terug te krijgn. Een minuut voor vertrek konden hij en Daan de Thalys in.

Tot Brussel niets bijzonders. Kinderen, verspreid over drie coupés, schaken, eten veel snoep, maken lawaai, vertellen sterke verhalen,etc. Na Brussel ging de trein opeens langzamer rijden. Er was een technisch probleem en daarom had de SNCF, de Franse spoorwegen, besloten om het hele hogesnelheidspoor dicht te gooien. De Thalys moest langzamer over gewoon spoor rijden, wat 1,5 uur vertraging opleverde. Nog contact gezocht met Brabant, want als hen hetzelfde zou overkomen, zouden ze niet op tijd zijn om de aansluitende trein van Saint-Lazare te kunnen nemen. Gelukkig bleek dat niet het geval. Het technische probleem werd niet met de Franse slag verholpen waardoor de Thalys weer van het normale traject gebruik kon maken. Wel moest men 40 minuten wachten in Brussel. Om 17.15 kwam de trein aan op Gare du Nord. Precies 49 minuten hadden Brent en Sjoerd om naar Saint-Lazare te reizen, wat ruim lukte. Op Lazare nergens een voetbalscherm, zodat we internet moesten gebruiken om de tussenstand van Frankrijk – Uruguay te kunnen zien. Sinds roamen gratis is, heeft iedereen altijd toegang tot deze belangrijke informatie. Lang leve de EU!

Naar Lison geen problemen. Behalve met een Fransman die iedereen tot stilte maande, omdat hij anders de muziek op zijn iphone niet goed kon horen. Uiteraard geeft de Hiddokwis altijd enig lawaai, maar het viel in onze ogen reuze mee. De kinderen lijken ieder jaar minder kennis te hebben. Gelukkig waren Brent en Jasper aanwezig, anders had Hiddo zelf alle winegums op moeten eten. In Lison stond een bus klaar om ons naar Saint-Lo te brengen. Daar brachten ons twee auto's naar het restaurant, dat nog open was om ons couscous of rijst met pepersaus en een stuk vlees dat nauwelijks naar binnen te werken was voor te schotelen. 

In de speelzaal zagen we nog net het laatste fluitsignaal bij de wedstrijd van België. Daarna naar onze kamers. Uiteraard problemen met de indeling. Daan bleek uiteindelijk toch een C-tje (hij liet ons in eerste instantie weten een B-tje te zijn, wat hem zijn eerste aso-streepje opleverde), maar wilde niet bij Voorschoten C op de kamer. Uiteindelijk maar in de meidenkamer gepropt. Verder de B-tjes bij elkaar en de volwassenen. De C-tjes moesten meteen gaan slapen (bedtijd 11.00 uur), de B-spelers mogen het onbeperkt laat maken. Enkelen gingen tot 2.30 uur pingpongen.

We slapen dit jaar op de 2e verdieping. Niet slecht, maar in een gebouw zonder lift slapen we toch liever op de begane grond. Na al die jaren hebben we hier toch eindelijk een keer recht op.

De volgende dag was iedereen op de Voorschoten C-tjes na op tijd voor het ontbijt. De eerste telaat streepjes zijn dus al uitgedeeld. Ze zaten in de speelzaal, terwijl de afspraak toch echt op de gang was. Na het ontbijt had iedereen tot 11.00 vrij. Daarna verzamelen op een miervrij dor grasveld, wat normaal gesproken wordt gebruikt voor voetbal, om elkaar voor te stellen, wat enige regels en afspraken te maken en enige info over het toernooi te geven. Het blijkt dat iedereen naast schaken vooral van slapen en eten houdt, dus vermoedelijk weinig problemen om mensen op tijd het bed in te krijgen. Voor goed eten moet je natuurlijk niet in de mensa zijn, maar gelukkig zijn er supermarkten dichtbij, evenals de Mac. Jord heeft als enige nog een leven naast school en schaken: hij doet aan handbal en speelt piano. Mark houdt zelfs niet van schaken.

Naast telaat streepjes (bij drie moet je het restaurant helpen opruimen), kunnen spelers ook aso-streepjes krijgen voor onbehoorlijk gedrag die weer weg gewerkt kunnen worden middels sympathie-streepjes, voor goed gedrag, zonder dat daar iemand om gevraagd heeft. Voor het eerst kunnen mensen ook streepjes krijgen voor het verkrachten van de Nederlandse taal. Daan staat al op veel aso-streepjes (liegen leeftijd, klimmen door een raam, weigeren in de C-kamer te slapen) en ook al een taalstreepje (hun hebben). Matthijs staat bovenaan in dit klassement (jullie hept, zij loopten). Dries en Mark zijn voorlopig het aardigst (water halen en kussens halen voor anderen).

Om 13.00 lunchen, de warme maaltijd was een stuk beter dan gisteren. Helaas viel het slecht bij Brent, want tijdens de partij kwam alles er weer aan de voorkant uit. Om 15.15 was de opening. Men heeft inmiddels twee mensen die goed Engels spreken in dienst en bovendien werkte de microfoon voor het eerst naar behoren, zodat iedereen te horen kreeg dat aanraken echt zetten is, de verzuimtijd 30 minuten, er pas remise mag worden aangeboden na 20 zetten en 1 uur spelen. Ook het animateurteam werd voorgessteld. Dit zijn 12 jonge Fransen die vooral de kleine spelers die na al na 7 minuten klaar zijn moeten vermaken: allerlei spellettjes, een pingpongtoernooi, kleuren en weet ik veel wat meer staat op het programma. Vrijwel iedereen van het team is nieuw en niemand kan ook maar een beetje schaken. Later dit toernooi organiseren ze ook voor ons interessante dingen zoals een voetbaltoernooi en de Olympische spelen.

Wij maar wachten op het meest interessante gedeelte van de openingsceremonie, de gratis drankjes, chips en koekjes. Dat bleef dit keer achterwege. Het wordt uitgesteld tot de sluiting.

De eerste ronde ging iha goed. Yannick, Matthijs, Mark en Jelle wonnen binnen 1,5 uur. Daarna kwamen de punten moeizamer binnen. Uiteindelijk scoorden we 8,5-14. Daar moet wel bij worden gezegd dat Machteld tegen haar trainer Jasper moest. Jasper koos een opening waarin Machteld niet zo goed was, maar ze speelde het nog altijd beter dan Robbie Kevlisvili. Sjoerd speelde een goede partij tegen een afgedaalde Wit-Russische IM die in Stockholm woont. Uiteraard had wit ergens beter kunnen spelen, zoals hij beweerde in de analyse, maar taktisch heeft Sjoerd gewoon beter gespeeld. Brent had 130 zetten nodig om een lager ingeschaalde speler op remise te houden. In het beruchte eindspel T+L tegen T heeft hij eventjes verloren gestaan, maar dat zag zijn tegenstander niet. Hij was te laat voor de mensa, maar kreeg een meegebrachte maaltijd die hij tijdens de partij opat.

 's Avonds voetbal kijken. De overgrote meerderheid van de Fransen bleken om onverklaarbare redenen voor Rusland te zijn. Gelukkig verloren ze na penalties. Anderen gingen zelf voetballen.

Na 23.00 lag iedereen opvallend snel op bed. De B-tjes gingen beneden kaarten, terwijl een deel van de begeleiding het halve verslag in elkaar draaide en keek tegen wie iedereen de volgende dag moest spelen.

Quotes van de dag:

Sjoerd: Iedereen die in deze bus stapt is geen hetero. Om vervolgens zelf in te stappen.

Sjoerd Ik heb geen enkele ambitie die haalbaar is. Wel wil ik later een baan.

Saint-Lo 2018. Reisverslag en eerste ronde

9 ronden Zwitsers in twee niveaugroepen

Van 7 t/m 14 juli
Reisdagen op 6 en 15 juli

Vertrek op 6 juli: 11.58 uur vanaf Rotterdam cs

Aankomst op 15 juli: 19.02 op Rotterdam cs
Tegenstanders uit heel Europa
Voor spelers van 8 t/m 20 jaar

Twee prachtige snelschaaktoernooien
Deskundige begeleiding door ervaren schaaktrainers
Elke dag voorbereiding en analyse
Een bezoek aan de invasiestranden

Elke dag een verslag voor het thuisfront                                              

Vuurwerkshow op 13 juli
Per Thalys naar Parijs en verder met de metro naar Lazare en trein naar Saint-Lo
Overnachting in 2-3-4 persoonskamers in een studentenflat direct naast de speelzaal        
Drie maaltijden per dag
Een middag of ochtend naar een subtropisch zwembad
Ouders kunnen mee


Prijs: 

€ 480,- voor 10 dagen bij opgave voor 1 mei

Opgave na 1 mei: € 500,- 

Informatie: 050-5716807, 06-83227313 of superhiddo@hetnet.nl
Website: http://echecsaglo.fr/festival-2018/
Opgave voor 10 juni via e-mail.
Betaling voor 1 juli

Saint-Lo schaakvakantie 2018

De laatste speeldag. Iedereen, op oud-Voorschoten na, is om 8.00 present voor het ontbijt. De Voorschotenaren hoeven nu geen dansje te doen, maar mogen meehelpen de zaal in orde te maken voor de prijsuitreiking. Om 9.00 is de laaste ronde. Begrijpelijk dat deze vroeger valt, maar 9.00 is wel heel erg vroeg. Kan het echt niet een uurtje later?

Jip wint zijn laatste partij, maar omdat de Wit-Russinnen aan bord 1 het niet op een akkoordje gooien (prima!), wordt hij tweede en 200 euro rijker. Cato wint ook en wordt 2e Benjamin (t/m 12 jaar), een uitstekend resultaat. Alisha laat een goede stelling verzanden en komt niet verder dan remise, net geen prijs. In de open groep wordt Onno de beste Nederlander met 5 punten. Hij wint onverwacht een ratingprijs van 20 euro! Dries behaalt vijf punten. Hij is tevreden, want heeft veel 2200-plussers gehad. Ook Sebastiaan doet het met vijf punten en slecht eten niet slecht.

Na de ronde is het een beetje lummelen, voetballen, rusten tot de prijsuitreiking. Sommigen brengen een bezoek aan de intermarché om de laatste nacht goed los te gaan met chips. De prijsuitreiking duurt ruim een uur. Uiteraard de nodige toespraakjes en bedankjes, maar de lengte komt vooral omdat alle jeugdspelers uit het open en <1400 toernooi een cadeau mogen uitzoeken. Daar zitten veel waardevolle spullen tussen. Zo scoort Cato een tv-scherm en Carsten een barometer. Na afloop krijg ik een nieuwe laptoptas.

Altijd leuk na de prijsuitreiking (en voorafgaand aan het toernooi): een informeel samenzijn onder het genot van chips en drank. Ik krijg de burgemeester te spreken (onafhankelijk, de vertegenwoordiger in het parlement van de regio la Manche is van de UDI) en zeg dat de bewaking onzin is. Hij beaamt dat, maar het moet op gezag van Parijs. Dat lijkt me vreemd, maar ik zeg dat hij dan maar met Macron moet gaan praten. Dat kan, want ze hebben elkaar al eens ontmoet, bij de start van de Tour de France in Utrecht. We zullen het volgend jaar zien.

Na het eten gaan velen nog even bowlen. Luuk doet het uitstekend met een score van 152. Een aantal spelers heeft rekjes nodig om te voorkomen dat de bal in de goot beland. Dat gaan we volgend jaar verbieden, zo is er niets meer aan. Matthijs heeft de motoriek van Charlie Chaplin en we kunnen er ontzettend om lachen. Maar zo slecht is zijn score niet...

Tegen 23.30 wordt afscheid genomen van de (Wit)-Russen. Ze gaan met de bus ruim 2000 km reizen naar Minsk en Smolensk. Agatha (die met de grote bril) heeft bij het kaarten verloren en moet voor straf een Nederlander kussen. De gelukkige is Daan, die samen met haar zich op een privékamer terugtrekt om te genieten van dit moment.

Er is geen bedtijd vanavond, maar voor dat spelers iets leuks mogen doen, moeten de kamers worden opgeruimd, aangeveegd en koffers worden ingepakt. Voor velen duurt dat erg lang, maar tegen middernacht is ook de laatste kamer schoon. Beneden in de hal wordt er geschaakt, film gekeken, gedronken en er wordt ook buiten gevoetbald. Wat er na 3.00 is gebeurd, is niet bekend, want de begeleiders gingen slapen. Matthijs, Stefan en Circe vonden dat niet nodig.

De volgende dag is iedereen op tijd om naar het station gebracht te worden. Het kostte wat moeite om Matthijs en Stefan wakker te krijgen, maar naar goed door elkaar rammelen, lukte het toch.

Beneden wacht Hubert ons op met een verveldende mededeling: “De treinmachinist is ziek, de trein is uitgevallen.” We zijn heel wat bij de NS gewend, defecte treinen, stroomstoringen, bladeren, uitgezette wissels door warmte, bevroren wissels, maar klaarblijkelijk is het bij de SNCF nog erger gesteld.

We wisselen de treinkaartjes om voor geld, en willen nieuwe kaartjes kopen voor 25% van de prijs, conform de Franse vertragingsvergoeding. Dit blijkt onmogelijk, dan hadden we niet eerst de kaartjes moeten annuleren. Met een schrijven van de kaartjesverkoopster stappen we zwart de trein in. We worden tot Parijs niet gecontroleerd. Wel moeten we eerst 1,5 wachten en in Caen ook nog eens 1,5 uur. Wel goede shoarma daar. Het is dus spannend of we de Thalys wel halen. We hebben een uurtje tijd van Lazare naar Gare du Nord. Het lukt net, we hebben net vijf minuten speling. Onderweg verliezen Jip en Matthijs hun metrokaartje. Naast een rugzak, twee paspoorten, een portemonnee en 75 euro is dat de schade van deze vakantie. Mark laat zijn paspoort in de slaapkamer liggen, die door de toernooidirecteur zelf wordt teruggebracht. Het enige voordeel van de vertraging.

Matthijs word op gare du nord opgehaald, maar zijn ouders zijn te laat. We laten zonder afscheid te kunnen nemen hem bij perron 7 achter, waar hij een kwartier later wordt opgehaald. De Thalys vertrekt en komt op tijd aan. Om 19.02 arriveren we in Rotterdam, waar verschillende ouders ons staan op te wachten. Tien minuten later is het perron leeg. Het einde van een enerverende schaakvakantie.

Quote van de dag:

Hiddo aan een groep Wit-Russen: “Hoe komt het dat jullie zo goed schaken?”

Een langslopende Wit-Rus: "Wodka!"

Saint-Lo:de laatste lootjes

Scoretabel t/m ronde 9

De ochtend voor de 7e ronde wordt er niet ontbeten. Hiddo staat als enige om 8.30 op om in de ontbijtzaal zeer veel stokbroodjes en jam mee te nemen naar de kamers. Kinderen mogen uitslapen omdat het erg laat geworden is na het handicaptoernooi.

Verder wordt de ochtend benut om zoveel mogelijk resterende partijen in te voeren, mensen die dat willen voor te bereiden en, zoals veel te vaak, hangen, gamen, niksen, bijslapen ipv lekker buiten voetballen of iets anders.

De 7e ronde is een matige. Er worden slechts 8,5 punten gehaald. Jip laat zijn 1e halfje liggen. Cato en Alisha winnen en kunnen nog een mooie eindscore halen. Stefan heeft net als zij 5 punten, maar speelt nu remise.

Helaas is Klaas-Jan ziek geworden. Waarschijnlijk een griepje. Hij speelt deze en ook de volgende ronde niet mee. Gelukkig blijkt hij na een dag alweer genezen, alleen nog wat zwakjes omdat hij nauwelijks iets gegeten heeft.

De begeleiding zit te puzzelen over de ideale samenstelling van de blitzteams. De teams moeten uit 6 personen bestaan die samen niet meer dan 9800 ratingpunten mogen hebben. We hebben teveel goede spelers en om iedereen te kunnen laten spelen zijn leenspelers van elders nodig. Dat lijkt te lukken. Een Zweedse man biedt zich aan, de voorzitter van 4 Springere, de schaakclub uit Stockholm, waarvan een aantal spelers meedoet in Saint-Lo, een jongetje uit Letland, lid van dezelfde club en Elie Willems, broertje van Niels, die net als de andere twee niet kan schaken, maar wel opviel als scheidsrechter bij het voetballen. Tijdens het avondeten gaat het echter compleet mis. De Zweden blijken ook zelf een extra team te hebben ingeschreven, en Elie wordt geclaimd door zijn broer en Theo Bressy. Snel moeten we drie nieuwe spelers vinden. Het team van Hiddo, Gert-Jan, Yannic en Mark wordt aangevuld met Alex uit Smolensk, vader van een Russisch meisje dat deel uitmaakt van een gecombineerd Wit-Russisch en Russisch team dat later het toernooi zou winnen, en een leen-Frans. Brent heeft een te hoge rating om mee te kunnen doen en zorgt voor sfeer en foto's.

Van de andere teams zouden de Fappers (Oele, Dries, Luuk, Arthur, Joppe Matthijs, ) en Catootje's kneuzenteam (Jip, Stefan, Carsten, Alisha, Circe, Cato) hoge ogen moeten scoren. Beid hebben een totale rating van net geen 9800. Daarnaast is er Dominique's downies (Dominique, Machteld, Daan, Onno, Sara, Sebastiaan), dat op papier ook de KO-fase moet halen.

De teams zijn voor een deel genoemd naar woorden die pubers tegenwoordig bezigen. Hiddo snapt daar helemaal niets van en waarschijnlijk u ook niet. Ook de uitdrukking: “hij heeft Aids” en “ik heb down” zullen u ongetwijfeld vreemd voorkomen. Vraag gerust om uitleg aan uw zoon of dochter.

Iedereen, op Jip na, trekt een oranje T-shirt aan, zodat we duidelijk herkenbaar zijn. Helaas is het animatieteam ook in het oranje. Een Luxemburgs jongetje heeft ook een oranje shirt aan, maar weigert dat uit te trekken. Ergste is dat hij in het toernooi ook nog van een Nederlander wint.

Tussen de partijen door kunnen er tegen kleine prijzen pannenkoeken worden gekocht. Die zijn al klaar gemaakt door allerlei ouders van spelers uit Saint-Lo en worden aan de zijkant van de zaal verwarmd. Naast ons zijn ook de Zwitsers herkenbaar in een shirt met de nationale vlag. Natuurlijk is er weer veel lawaai tijdens de partijen.

Er worden 7 ronden Zwitsers gespeeld, waarna er 16 teams zich plaatsen voor de volgende ronde. Na een goed begin zakt het kneuzenteam ver weg en ook Barry's boners weet zich niet te plaatsen. De fappers, op papier het sterkste team, trekt het ook niet en wordt in de 1/8 finale uitgeschakeld. De kwartfinale is het eindstation voor de downies. Oele kon tegen het 2e Wit-Russische team bij een 2,5 gelijke stand het winnende punt binnenhalen, maar werd volledig gehypnotiseerd door een Russische schoonheid die achter zijn tegenstander plaats nam. Een laffe daad, maar wel einde toernooi.

Op 14 juli werd de 8e ronde gespeeld. Op drie partijen na waren om 12.00 uur alle voorgaande partijen ingevoerd. Om de tijd tot de lunch te doden werd er een schoonheidswedstrijd gehouden. Vier spelers werden door de begeleiding geselecteerd, waarna het meisjeszestal punten mocht geven. Winnaar werd opnieuw Jip, die Onno drie punten voor bleef, Oele eindigde als derde, terwijl Luuk slechts vierde werd, maar hij was dan ook net wakker. Bij de meisjes was het eenvoudiger. Iedereen draagt een beugel of bril, absoluut verboden bij dit soort contests. Daardoor werd Machteld tot winnaar uitgeroepen.

In deze ronde werden 9 punten bij elkaar gesprokkeld, een magere score. Waarschijnlijk door oververmoeidheid gaven enige Nederlanders stukken weg. Bijzonder jammer voor Stefan, die een dame weggaf in gewonnen stelling en anders nog mee kon doen voor een absolute topnotering. Cato en Alisha speelden remise, maar hadden kans op meer. Gelukkig blijven ze in de race. Oele verlaat het toernooi met een punt. Zijn oma en broer Tycho halen hem op om naar een ander toernooi in Frankrijk te reizen.

In de rij bij het eten, die vaak wel een half uur of meer duurt, komen we baboesjka tegen. Joppe wordt uitgekozen om namens de groep excuses aan te bieden. Vladimir zorgt voor de vertaling. Baboesjka is erg blij en vindt het gedrag van de kinderen niet zo erg. “Ik heb zelf ook kinderen gehad en weet hoe erg ze kunnen zijn.”

Na afloop van het diner moesten Alisha en Sara hun straf uitvoeren vanwege het halen van 3 aso-streepjes. Omdat het halen van deze streepjes een stuk moeilijker is dan het halen van telaat-streepjes, is de straf dan ook een stuk zwaarder. In plaats van dienbladen opruimen, zou er een uur afgewassen moeten worden. Het apparaat zou echter te warm zijn voor de kleine kinderhandjes, dus kwam het mensapersoneel met een alternatief: tafels, stoelen en vloer schrobben. Nadat beide dames een haarnetje hadden opgedaan, kon er begonnen worden met boenen. Na ruim een uur werden ze weer naar huis gestuurd, op naar een succesvolle carrière bij VOS-schoonmaak!

's Avonds het vuurwerk. Om 21.30 verzamelen we om naar de stad te lopen. Daar een paar grote verrassingen. 1) Café Blackbird heeft een andere eigenaar en heet nu Castelpub. 2) het podium met een Franse D- of E-zanger ontbreekt. Dus geen muziek en dans vanavond. Later horen we dat vanwege de terroristendreiging in Parijs allerlei politieagenten naar de hoofdstad zijn afgereisd en er geen personeel is om de zangers te beschermen tegen het altijd weer teleurgestelde publiek.

Traditiegetrouw mochten de kleinste deelnemers plaatsnemen in de welbekende draaimolen op de kermis. Cato zat samen met Machteld in een vliegtuigje dat 3 minuten lang door Machteld op een neer werd bewogen. Daarna komt er een knuffel met staart naar beneden, die gepakt dient te worden voor een extra gratis ritje. Voor Cato zou dit, gezien haar lengte, geen probleem moeten zijn, maar de staart glipte tussen haar vingers door om vervolgens door een 5-jarig jongetje te worden gepakt die er trots mee zwaaide. De draaimolenbaas vond dit zo zielig dat hij nog een staart aan de knuffel knoopte, maar ook in tweede instantie lukte het niet om een gratis ritje in de wacht te slepen.

Intussen werd aan Alisha het verhaal van Sarah van Rooden verteld die 4 jaar geleden een eendje van het eendjes-vissen had gestolen. Als echte Leiderdorper moest ook deze traditie in stand worden gehouden, en toen de man even wegkeek, sloeg Alisha haar slag.

Het vuurwerk begint om 23.00 uur en is als altijd weer spectaculair. Daarna gaat iedereen naar de shoarmatent. Bij uitgaan hoort goede shoarma en dat heeft men in Saint-Lo wel, in tegenstelling tot goede zangers. Daarna brengt Yannic, nog erg lam vanwege een grote hoeveelheid apple juice, die hij de nacht tevoren soldaat had gemaakt met enige Belgische en Franse vrienden, de C-spelers en Dominique terug naar de dormitory.

De anderen gingen naar de voormalige Blackbird om nog wat te drinken en te poolen. Om 1.45 werden we de tent uitgegooid. Zelfs op 14 juli moeten de café om 2.00 uur dicht zijn, dat is in Groningen wel anders.

Quote van de dag:

-Onno, na de uitleg van Yannic dat op 14 juli de bestorming van de Bastille wordt herdacht: “Ik heb op school nog niets over de tweede wereldoorlog geleerd.”

-Machteld nadat ze te horen kreeg dat ze in de draaimolen mocht: ''Hoe kom ik erin, hij draait!''

Saint-Lo dag 6 en 7

De slechtste dag van de week, althans wat het weer betreft. De hele ochtend een miezerige regen. Pas na de middag werd het droog, maar de zon hebben we vandaag niet gezien.

Na twee dagen uitstel vanwege het voetbal was dan eindelijk de finale van het conditieschaak toernooi. Arthur schakelde Jip uit en plaatste zich verrassend voor de finale. Daarin versloeg hij een in Frankrijk wonende Mongool wiens vader in Duitsland wiskunde had gestudeerd. Jongetje heeft 1900+, maar wel een mindere conditie dan Arthur.

De Voorschoten veteranen hadden een briefje op hun deur geplakt, met als uitdrukkelijke wens niet wakker gemaakt te worden. Ze skipten ook vandaag het ontbijt en hadden daar wel een dansje voor over. Dat werd de kabouter-plop dans na afloop van de lunch. Ruim 100 schakers konden zien dat een professionele danscarriere voor het tweetal Carsten en Luuk er niet in zit.

Na een matige ronde gisteren nu een wat makkelijker programma. De puntjes kwamen ook snel binnen, liefst 12 in getal. Mark verdubbelde totaal onverwacht zijn score. Cato, Alisah en Sara kwamen op 4-6. Jip won het prestigeduel van de Belg Gillot die vanuit de opening werd weggespeeld. Matthijs speelde de langste partij van het toernooi. Met drie pionnen en loper tegen toren zou hij normaal gesproken kunnen winnen, maar hij zette zijn loper buitenspel, waardoor wit net remise kon houden.

Er is dit jaar slechts een ingang naar de speelzaal. Daar staan constant twee bewakers die alle rugtassen controleren op eventuele bommen. Iedere speler en begeleider heeft bovendien een papieren armbandje. Zonder bandje kom je de speelzaal niet in. Maar na een uur of twee verslapt de bewaking en tijdens het handicaptoernooi kon iedereen gewoon naar binnen. Ook bij het restaurant is verder geen controle. Dit beleid is ingesteld op verzoek van de locale overheid, onder sanctie van het niet verstrekken van subsidiegeld en verbieden van het toernooi. Frankrijk slaat wat door in haar veiligheidsbeleid. Het is alleen uiterlijk vertoon, want alles controleren is sowieso onmogelijk.

's Avonds het eerste van de twee spectaculaire snelschaaktoernooien: het handicaptoernooi. Iedereen krijgt een starttijd van 10 minuten. Maar voor elk ratingverschil van 50 punten krijgt de sterkere speler 1 minuut minder bedenktijd. Wel houdt hij altijd minimaal 2 minuten over.

Er werden zes ronden Zwitsers gespeeld, waarna de beste 16 zich plaatsten voor de knock-out fase. De Nederlanders deden het heel behoorlijk. Vrijwel iedereen behaalde een plusscore, met als uitschieter Daan, die 5-6 behaalde (alleen verlies tegen Hiddo). Brent en Hiddo verloren de laatste ronde en kwamen met 4,5-6 net te kort voor de KO-fase. Gert-Jan wist zich met 5-6 wel te plaatsen.

In de KO-fase was Daan verschrikkelijk goed op dreef. Hij kreeg altijd 10 minuten, terwijl zijn betere tegenstanders vaak 2 of 3 hadden. Hij gebruikte zijn tijd goed, geen nooit mee in het snelle tempo van zijn tegenstander en wist de stelling vaak op het juiste moment te compliceren. De jonge Wit-Rus in de eerste ronde liep huilend weg, daarna gaf zijn tegenstander in gelijke stelling op, omdat Daan eeuwig schaak zou hebben en met remise had zwart voldoende. In de halve finale trapte Daan in een trucje en stond in 10 zetten mat. Ook in de troostfinale liet hij zich foppen, maar met een kwaliteit minder behield hij spel door het sterke pionnenblok in het centrum. Uiteindelijk liep een pion door. Met een seconde op de klok, ging Daan door zijn vlag. Niet erg, want zijn tegenstander had geen matpotentieel meer: met zwart remise en dus derde. Voor het eerste in de geschiedenis van dit toernooi was een 1400-plusser op het erepodium geëindigd.

Gert-Jan speelde ook een prima KO-fase en bereikte zelfs de finale. Daar stond hij al snel slechter. Zijn tegenstander, 100 punten minder, liet hem helaas niet glippen.

De C-tjes mochten het spektakel tot het eind toe uitzitten en gingen ver na middernacht naar bed. De volgende dag mochten ze uitslapen. Niet iedereen vermaakte zich met de snelschaakpartijtjes van Daan en Gert-Jan. Jippe schaakte een Wit-Russin, maar door de taalproblemen is het niets geworden.

Buiten het zicht van de leiding wordt er 's nachts heel wat avonturen beleefd: in de hal wordt getafeltennist, tafelvoetbal gespeeld, er wordt soms buiten gevoetbald en tot diep in de nacht wordt er op kamers geschaakt. De C-tjes behoren op hun bed te liggen, maar een niet nader te noemen persoon (Alisha) schijnt van de ene kamer naar de andere kamer te springen om daar B-tjes chips en cola afhandig te maken. Voorlopig heeft ze nog geen last van vermoeidheid, want met 4-6 doet ze het prima. Sara schijnt een nacht met Circe in een bed te hebben geslapen. De B-tjes mogen zelf weten wanneer ze gaan slapen, als ze maar geen overlast veroorzaken. Dat is al moeilijk genoeg.

Het hoogtepunt van de dag gebeurde in de ochtend. Matthijs heeft weinig ervaring met het invoeren van partijen, schrijft bovendien slordig en kan zijn partijen ook niet meer reconstrueren. Het kostte hem dan ook 1,5 uur om twee partijen van samen zo'n 100 zetten in chessbase te krijgen. Kato kreeg 1 euro per partij aangeboden, ging gretig in op dit aanbod, om er na drie zetten maar mee op te houden: notatie onleesbaar.

Daarom belde Kato maar naar hun jeugdleider, Marcus Driessen, ook bekend van het omver schoppen van kleine kinderen op het voetbalveld in Borne/Enschede. Na enig overleg gaf hij ons de enige remedie door: met kleren aan onder de douche. Matthijs vluchtte het toilet in, maar liet zich overhalen om toch mee te doen. Met veel plezier onderging hij een koude douche. Daarna waren de zetten inderdaad in een mum van tijd ingevoerd. Mark, die zijn partij uit de vijfde ronde kwijt was, toonde zich solidair en onderging hetzelfde lot.

Minder leuk is dat Matthijs zijn tas kwijt is. Er zit geld, maar erger, ook een paspoort in. In het restaurant of toernooizaal is niets gevonden. Alle kamers zijn inmiddels onderzocht, maar ook daar is niets te vinden.

Quote van de dag:

Brent zegt tegen Alisha, nadat ze heeft toegegeven 's nachts van het ene bed naar het andere te wippen. “Je moet uitkijken dat je niet de slet van Saint-Lo wordt genoemd.”

Machteld: “Wat is een slet?”

Saint-Lo dag 5

Scoretabel t/m ronde 7

Maandag was een relaxte dag. Heerlijk weer, slechts een middagronde en 's avonds lekker voetballen. In de ochtend ook het conditieschaak, waarbij een klok op een meter of 10 van het bord werd geplaatst. Jip, Arthur, Cato en Stefan waren van de partij. Daan speelde alleen de eerste ronde, waarin hij verloor van Arthur. Deze plaatste zich met Jip voor de finale, die tot op heden niet gespeeld is vanwege het voetbaltoernooi en het slechte weer op dinsdag.

Zoals altijd werd er geluncht bij de mensa. Na het halen van het eten, waarvoor behoorlijk lang gewacht moest worden, moesten vijf spelers een dansje doen. Deze vijf hadden namelijk in de ochtend het ontbijt bewust overgeslagen. Omdat dit voor de begeleiders, althans een deel van de begeleiders, op zich wel begrijpelijk, doch niet volgens de afspraken is, is een passende sanctie gevonden. En dus mochten Jip, Carsten, Luuk, Circe en Dominique in een volle mensa de Macarena uitvoeren. Een fimpje hiervan is te vinden op de facebook-pagina van Hiddo. Als morgen het ontbijt word gemist staat de Kabouter Plopdans op het menu, en voor woensdag wordt het de vogeltjesdans.

De meiden slapen op twee driepersoons kamers, maar willen graag met z'n allen op een. Dat mag alleen als ze een keer alle zes in een ronde winnen. Dat was in de derde ronde bijna het geval. Machteld zag haar goede stelling echter verzanden en vroeg toen maar aan Brent of 5,5 punten ook genoeg was. Maar deze was onverbiddelijk. Toen speelde Machteld nog maar even door, om later alsnog maar in remise te berusten.

Oele liep tegen zijn eerste nul aan, maar Jip behield zijn 100% score. Hij is op het laatste moment geswitcht van het Open naar het jeugdtoernooi, want daar heeft hij de hoogste rating en 300 euro is voor een arme student mooi meegenomen. Mark bleef op nul staan, maar zijn partij duurde nu wel behoorlijk lang. De derde ronde was in het algemeen een bijzondere goede ronde, Het is dat Luuk uiteindelijk een veelbelovende stelling nog weggaf, anders was de ijsjesscore gehaald.

Dan het voetbal. De spelers hebben veel onenigheid gehad over de juiste samenstelling van de teams. Yannic (te traag) in het eerste, toch weer niet, Carsten erin, (staat vaak op de juiste plek (lees: in de weg)) dan weer eruit , moeten er meisjes bij of niet. De begeleiding laat de complete organisatie over aan de spelers en het is elk jaar weer lachen over het aantal spelers dat zich komt beklagen over de mening van anderen. Uiteindelijk heeft een Franse gastspeler een team opgegeven en zelf de samenstelling verzonnen. Vijf minuten voor begin kwamen de Nederlanders erachter dat er helemaal geen tweede team ingeschreven stond, waarna Sebastiaan maar even actie ondernam.

Beide teams hoefden slechts twee wedstrijden van zes minuten te spelen om zich te plaatsen voor de kwartfinales, die op dinsdag zouden worden gespeeld. Hiddo was scheidsrechter en eiste een hoofdrol op door als een ware Dick Jol over het veld te marcheren, spelers streng toe te spreken en toeschouwers en opdringerige fotografen van het veld te verwijderen.

Dinsdag was bepaald geen relaxte dag. Twee rondes staan op het programma, de eerste om 9 uur en de tweede om half 3. Wonder boven wonder was iedereen vandaag bij het ontbijt aanwezig. De kabouter Plopdans had kennelijk een afschrikkende werking.

De begeleiders maken iedere avond een prognose van de scores die de kinderen de volgende dag gaan halen. Afhankelijk van de vorm van de speler en het niveau van de tegenstander ligt de verwachte score tussen de 0,1 en de 0,9. Carsten is al een paar keer op scherp gezet door hem een verwachte score van 0,2 of 0,3 te geven tegen tegenstanders van 1100-1200. Dit werkt goed, want hij staat na de dubbele ronde van vandaag al op 4 uit 5. Daan heeft de voorspelling van de begeleiders al eens danig verpest door te verliezen terwijl hij een verwachte score van 0,9 had gekregen.

Ronde 4 (de ochtendronde) verliep over het algemeen veel beter dan de prognose. Vrijwel alle zwakkere tegenstanders werden verslagen en her en der werd een sterkere tegenstander op remise gehouden of zelfs verslagen. Gevolg daarvan was wel dat in ronde 5 de meesten een behoorlijk zware tegenstander tegenover zich kregen. Zo niet Jip, die met 4 uit 4 tegen een kabouter met 1300 mocht aantreden. Deze kabouter wist Jip echter helemaal van het bord te spelen. Jip had al bijna opgegeven, probeerde het nog even en toen wist hij op wonderbaarlijke wijze alsnog te winnen. Hij houdt hierdoor zijn 100% score vast en mag morgen eindelijk tegen een tegenstander van ongeveer zijn eigen rating. Verder was het een zware ronde, de negatieve ijsjesscore werd bijna gehaald. Een makkelijk punt was voor Circe, haar tegenstander was kwijtgeraakt en derhalve was een gratis overwinning haar deel.

Dries had een zware ochtendpartij, die maar liefst 5,5 uur duurde. Het restaurant was al gesloten toen hij zijn goede stelling tegen een Franse IM had laten verzanden in remise. Voor hem en zijn tegenstander haalde de organisatie de, weer voortreffelijke, lunch op. Tegenstander kwam echter niet opdragen, zodat Dries vier borden vol, drie yoghurtjes en vele bijgerechten mocht verorberen. Dit duurde zolang, dat zijn klok al weer een kwartier liep toen hij de speelzaal binnen wandelde.

De partij van de ronde was die tussen Onno en Machteld. Onno verzuimde groot voordeel te bereiken na de opening, waarna Machteld het heft in handen nam. Toen ze echter een logische zet deed en een paard op een sterk veld plaatste, kon Onno daar gewoon omheen spelen en de jonge tv-ster op de koningsvleugel verschalken.

Grote consternatie in de mensa tijdens het avondeten vandaag. Zoals al eerder vermeld moet er vaak lang gewacht worden in de rij voordat er eten opgeschept kan worden. Zo nu en dan proberen er wel eens kleine Fransmannetjes voor te dringen, deze worden dan middels een strenge blik van Hiddo of een duwtje van Luuk wel weer teruggedrongen. Soms proberen er overigens ook wel eens Nederlanders voor te dringen, deze worden dan bestraft met een aso-streepje. Vandaag echter trachtte een Russische moeder de hele rij voorbij te wandelen omdat haar kind ergens vooraan stond. Toen zij de eerste hindernis (Hiddo) tegenkwam, werd baboesjka erbij gehaald om het een en ander toe te lichten. Het kind zou niet goed eten als moeder er niet bij was, en daarom moest zij echt naar voren. Hiddo was echter onverbiddelijk. Na enige woordenwisseling in het Russisch, waarbij Hiddo niet verder kwam dan ne ponomaioe, leek baboesjka af te druipen maar met een listige schijnbeweging werd Hiddo het bos in gestuurd en leek ze door te gaan breken op de linkervleugel. Dit was echter buiten de tweede linie (Brent en Luuk) gerekend welke haar vakkundig wisten te blokkeren. Oele stookte toen het vuurtje nog even op door luid te gaan roepen en joelen, hetgeen door alle andere Nederlanders werd overgenomen. Onthutst droop de Russische berin vervolgens af en ging weer keurig op de juiste plek in de rij staan.

Oele mocht afruimen omdat hij drie telaat streepjes in een keer wist te krijgen, vanwege het nog steeds niet invoeren van drie partijen. Hij is klaarblijkelijk zeer populair, want hij kreeg het voor elkaar dat een flink aantal spelers hem ging helpen.

Terwijl de begeleiders in het restaurant enige dingen na zaten te bespreken, wachtte in de dormitory een grote groep spelers moeder, baboesjka en de ruski malenki op. Ze juichten, klapten en schreeuwden de ongelukkige oude vrouw naar haar kamer, ook de kleine Russen vluchtten snel voor dit verbale geweld. Morgen wordt in Moskou de Nederlandse ambassadeur op het matje geroepen.

Gert-Jan kwam, zag en maakte meteen een einde aan dit beschamende tafereel. Russen staan bekend om hun onbeschofte gedrag, maar onze kinderen kunnen er ook wat van. Enige Friese krachttermen werden hiervoor gebruikt. Met Yannic werd iedereen naar hun kamer gestuurd en een passende maatregel bedacht. Hiddo, die in in eerste instantie dacht dat de Russen de Nederlanders hadden opgewacht, vond het maar wat vreemd dat Yannic ze een aso-streepje wilde geven. Daarna werd besloten dat ze niet meer mochten meedoen aan het voetbaltoernooi.

Een prachtig meesterplan van Yannic om zichzelf toch in het eerste team te manoeuvreren!

De kwartfinale werd door team Cruyff successors met enig fortuin met 2-0 gewonnen. Het team bestond uit Carsten, die een enorme sta-in-de-weg bleek, Luuk die prima allerlei balletjes opwachtte om er vervolgens vrijwel niets mee te doen, Gert-Jan die over zijn eigen benen struikelde, Jip, die hard werkte maar op het schaakbord meer geluk heeft (allen mensen die zich wel konden gedragen), twee leen-Fransen, en natuurlijk Yannic, die eindelijk van het Barry-syndroom verlost is en zich een prima ausputzer toonde, de positie waarvoor hij, gezien zijn lichamelijke vorm, het meest geschikt is.

Quotes van de dag:

Oele: “Ik heb al een chick en bijna een vriendin.”

Yannic: “Er zit weinig vrouwelijks aan Juliana Terbe (tegenstander van Onno).” Hiddo: “Jawel, ze heeft een hele dikke kont.” Yannic: “Maar dat is niets vrouwelijks, die heb ik ook!”

Luuk mag meedoen als aspirant begeleider, maar vraagt Hiddo: “Wat is dan de rol van Carsten.”

Brent: “Chips eten.”

Saint-Lo, dag 3 en 4

Scoretabel

Het was vroeg opstaan vandaag. Om 9.00 uur stond de tweede ronde geprogrammeerd. Dit was zo vroeg omdat 's middags een groot snelschaaktoernooi op het programma stond. Natuurlijk was niet iedereen aanwezig om 8.00 uur en werden er de nodige telaat streepjes uitgedeeld. Kinderen mogen twee keer te laat komen. Als het een derde keer gebeurt, mag iemand alle dienbladen in het restaurant opruimen. Machteld had als eerste drie streepjes te pakken, maar vond 's middags de borden te vies. Wel zou ze de volgende dag anderen helpen met opruimen.

De ronde verliep bijna omgekeerd als gisteren. De meeste spelers die toen wonnen, verloren nu en andersom. Oele en Jip staan echter op twee punten. De Nederlands kampioen t/m 16 jaar speelde tegen de beruchte Jeremie Devallee, die halverwege de 20 is, maar door al het blowen al een gebit van een 60-jarige heeft. Ook nu hallucineerde de Fransman tijdens de partij, want hij kreeg voor een zooi pionnen en een kwaliteit nauwelijks aanvalskansen .

Mark is als enige nog puntloos. Maar het voetbal boeit hem veel meer. Hij zit op een speciale school waar hij deze sport veel kan beoefenen en heeft een professionele carrière nog niet uit zijn hoofd gezet. Ook Daan is ooit gescout door profclubs, maar vond een dagelijkse reis naar Amsterdam een te grote belasting. Voorlopig met Mark onze troeven op het voetbaltoernooi dat maandag gaat plaats vinden.

Na de lunch gingen 13 spelers in een Wit-Russische bus met dito chauffeur naar Arromanches en Bayeux. Zeven anderen deden mee aan het snelschaaktoernooi, samen met Yannic en Gert-Jan. Er zijn veel spelers uit Wit-Rusland, waaronder een aantal oude bekenden. De chauffeurs, die ruim 2000 km hebben moeten rijden, hebben deze week bijzonder weinig te doen. Voor een bescheiden bedrag, maar voor hen bijna een maandsalaris, brachten ze ons naar de twee Normandische toeristenplaatsen.

In Arromanches vertelde Circe, de tweede wereldoorlog kenner bij uitstek, iets over de invasie waarna Hiddo het iets aanvulde. Daarna werd de kunstmatige haven bezocht en de 360 graden film over de 100 dagen die de slag in Normandie duurde. Vele kinderen kochten een leuke souvenir. Vooral vader Vleming zal er veel plezier aan beleven. Ook het ijs in Arromanches was bijzonder goed.

In Bayeux werd het museum over het tapijt van Bayeux bezocht. Dit is een 70 meter lang tapijt, dat werd gemaakt om de heldhaftige verovering van Engeland door Willem de Veroveraar in 1066 aan de mensen te laten zien. Een soort stripverhaal op doek. Minder interessant dan de invasie, maar toch wilde iedereen naar binnen. Tijdens een film hierover viel een deel van het publiek in slaap waaronder een niet nader te noemen begeleider (Hiddo).

Bayeux telt vele creperieën. Wij aten lekker buiten het restaurant voor de ruim 800 jaar oude kathedraal. De bisschop van Bayeux had nog meegevochten in de slag bij Hastings, maar omdat hij geen bloed mocht vergieten, hanteerde hij geen zwaard, maar een knuppel.

Met zoveel kinderen die matig Engels en nauwelijks Frans spreken en een ober die wel goed Frans, maar ook nauwelijks Engels sprak, gaat er natuurlijk altijd wat mis. Drie pannenkoeken werden niet bezorgd, al heeft Carsten waarschijnlijk een crêpe teveel opgegeten.

We kwamen rond 21.30 thuis, mooi op tijd om nog even te voetballen en daarna naar bed te gaan. Dat is vooral voor de C-meisjes erg lastig. Alle C-spelers moeten om 22.00 op hun kamer zijn, maar mogen dan nog wel met elkaar praten, lezen of iets anders doen. Vooral Alisha en Circe spreken al hun intellectuele vermogens aan om argumenten te verzinnen om het veel later te mogen maken. Maar de begeleiders zijn onverbiddelijk. Ze moeten tijd krijgen om te kijken of ze partijen van tegenstanders voor de volgende dag kunnen vinden, het dagverslag te maken en de hoogte- en dieptepunten van de dag te bespreken. Deze dag kende voornamelijk hoogtepunten, al verstaat niet iedereen hieronder het zelfde.

Gert-Jan schreef een klein verslag over het snelschaaktoernooi:

Zondagmiddag werd de groep gesplitst in cultuurliefhebbers en snelschaakliefhebbers. Voorafgaand aan het snelschaaktoernooi werd lunch noodgedwongen overgeslagen door Dries, wiens tegenstander weigerde op te geven in het eindspel met twee pionnen minder in een verloren stelling, en Yannic die daarop moest wachten. Vervolgens ontstond meer chaos doordat de overige schakers te laat waren vertrokken vanuit de lunch-locatie. Het toernooi had echter al enige vertraging waardoor de groep nog kon aanschuiven. Die vertraging zette zich voort nadat de eerste ronde klaar was en vervolgens ongeveer 45 minuten moest worden gewacht op de organisatie voordat er een tweede ronde kon worden gepresenteerd. Een slecht vooruitzicht, gegeven het feit dat er 11 rondes gespeeld dienden te worden. Gelukkig verliepen de volgende rondes een stuk soepeler.

Voornamelijk Arthur en Sebastiaan deden het mede gezien hun rating beide erg goed, met respectievelijk 6,5 en 7 punten uit 11. Begeleiders Yannic en Gert-Jan besloten ook om deel te nemen aan het snelschaaktoernooi met het doel om zoveel mogelijk jeugdige deelnemers af te straffen. Gert-Jan was daar wat harder in dan Yannic, die medelijden toonde door zowel van Joppe als van Dries te verliezen. De rest van de deelnemers presteerde min of meer overeenkomstig hun rating.

Quotes van de dag:

Machteld: “Ze zeggen dat ik niet mee mag voetballen, omdat sommigen zo hard schieten, maar dat is toch onzin? Ik ren gewoon weg als de bal in de buurt is.”

Hiddo tegen de wit-Russische buschauffeur: “We are going to eat crap today”

Dries tegen Yannic nadat hij diens kans op een overwinning in de 3e ronde op 0,2 had beoordeeld en Yannic hem verwijtend had gevraagd wat hij hem had gegeven: “een asostreepje.”

Saint-Lo 2017: dag 2

Om 9.00 uur verzamelen in de gang, de lukte iedereen. Het zou de enige keer zijn dat iedereen vandaag op tijd was. Het restaurant ging op hetzelfde tijdstip open. Altijd weer een verrassing hoe we op de 1e dag de ontbijtzaal moeten bereiken, want allerlei hekken zijn soms gesloten en niemand weet wie een sleutel heeft. Zo ook dit keer.

Maar gelukkig zijn de spelers behoorlijk lenig. Binnen een minuut was iedereen over een hek geklommen dat toegang gaf tot het mensaterrein, alleen Klaas-Jan besloot om te lopen om vervolgens weer voor een ander hek te stranden. Gelukkig wist een Wit-Russische moeder, de mooiste van de 44 aanwezigen uit haar land met een paar drukken op een knop plotsklaps het hek te openen.

Het ontbijt was naar de lage maatstaven gemeten niet slecht. Het stokbrood was niet al te hard en de koffie was maar een beetje sla. Gelukkig hebben de meeste kinderen zelf allerlei alternatieve etenswaren meegenomen.

Na het ontbijt was er een voorstelrondje, vooral omdat de begeleiders nog niet alle kinderen kenden. En dat is natuurlijk wel handig als er aso- of te laat streepjes moeten worden uitgedeeld. Tijdens het voorstelrondje bleken er schrikbarend veel kinderen weinig plannen met hun leven te hebben. Meest voorkomende hobby dit jaar is hockey, vooral door het almaar toenemende aantal Voorschotenaren. Carsten presteerde het om een kwartier te laat te komen voor het voorstelrondje en is daarmee de gelukkige eigenaar van het eerste te-laat streepje. Niks nieuws voor Carsten; hij komt naar eigen zeggen tientallen keren per jaar te laat op school.

Na de lunch, waar weinig over te melden valt, en nog een uurtje voetballen, werd het toernooi op de inmiddels bekende chaotische manier geopend. Diverse Fransozen die in een slecht afgestelde microfoon brabbelen, een vertaler die daarna alles in een soort van Engels in dezelfde slecht afgestelde microfoon brabbelt. Daarna bleek de indeling verkeerd te zijn voor zowel de adultes groep als de hoogste kinderengroep. Na meer dan een halfuur vertraging kon de ronde beginnen. Helaas bleken Joppe en Luuk tegen elkaar te zijn ingedeeld; dit werd na 50 zeer creatieve zetten remise. Verder waren de meeste uitslagen wel ongeveer conform de elo. Een puike prestatie werd geleverd door Oele, die van een IM (weliswaar een IM ver op zijn retour) wist te winnen met een mooi dame-offer. Daarna liet zijn tegenstander zich, sportief, mat zetten. Dichtbij een stunt was Dries, die het erg lang volhield tegen een GM. Deze GM was een beetje moe, want hij was pas net aangekomen in Saint Lo en had de nacht doorgebracht op het vliegveld van Santiago de Compostela. Dat was ook wel aan de beste man te ruiken.

Na de partij ging de groep dames op zoek naar een make-upslachtoffer. Stefan bod zich onvrijwillig aan en kreeg een metamorfose die nog op zijn rug doorliep. Yannic werd ook nog gevraagd in een hopeloze poging om de meisjeskamers bij elkaar te voegen, maar dit was tevergeefs.

Nieuw dit jaar is dat alle deelnemers en begeleiders een bandje hebben gekregen om om de pols te doen. Soort van festivalbandjes. Wat hier het doel van is is vooralsnog volstrekt onduidelijk, maar wellicht gaan we hier de komende dagen nog achter komen. Oele en Klaas Jan zijn er al op aangesproken dat zij het bandje niet om hebben. Gedreigd met hel en verdoemenis, maar het lijkt erop dat ze voorlopig nog in het toernooi mogen blijven..

Opmerkelijk was bord 2 in het jeugdtoernooi, waarbij de tegenstander van onze Belgische buurman Florent Gillot in slaap was gevallen. Schaken kan kennelijk soms behoorlijk saai zijn.

quote van de dag

Hiddo: 'Wat kan Carsten nu eigenlijk?' Luuk: 'Alleen de Hiddo-kwis!'

Lees meer